Cari Something?

Tuesday, June 19, 2007

Stress

It was 8pm+. Hubby wasnt around. Arif plak ada kat umah makcik lagi. Dia tido time kitorang fetch budak2 ni. So, I was alone with Amir.

Dont know lar, lately, whenever the other half takde kat rumah, I can easily get stress. Budak2 ni pun mmg serius nak test tahap kesabaran ibu. Main nyorok2 balik langsir sekian.. Amir suka tolak-tolak Arif. Main baling-baling bola. True, takde apa pun yg takley dicontrol, tp still rasa stress. Kebetulan plak kat SI ada topic "Camne nak ilangkan stress?" Pergh.. cite kat bawah ni mmg punching kepala aku ever since..

Hmm.. back to the story, time duduk sorang2 dengan Amir, I thought he will behave.. But he's NOT! Ada ke dia pi picit sunblock Banana Boat atas lantai? abis kena kat tangan, baju.. lantai of course..

I was like,
"Amir!! Kan ibu kata benda tu bukan nak dibawak main!! Pi amik tisu sana... lap!"
So he did.

Actually masa tu aku tengah lipat kain. Ye la, since Arif takde ni kan.. kalau dia ada, confirm aku kena lipat kain lepas dia tido..

Dalam pada tu, marah aku tak abis lagi. Lantai tu rupanya sekian, tangan lagi.. baju plak tu.. Heeeee.. But I'm tired of yelling. So, lepas dah abis lipat baju, aku angkat baju aku + hubby, naik tangga. Masuk bilik, tutup pintu. TITIK. I'm giving Amir a silent treatment.

Tengah kemas-kemas baju masuk dalam almari, sangkut mana yang patut, tetiba, aku terdengar bunyi sora Amir nangis teresak-esak kat luar bilik.

Aku cepat-cepat bukak pintu.. And there was Amir, berdiri kat luar pintu sambil pegang baju-baju dia & Arif yg aku lipat kat bawah tadi.. Oh my God.. Ya ALLAH Ya Tuhanku.. syahdunya rasa.. isk.. Baru nak terasa kesian kat budak tu.. Heeee.. tukul! tukul!

Betapa dalam aku tengah marah kat dia, dia still sanggup panjat tangga, tolong ibu bawak baju dia & adik.. then, agaknya sbb dia tau ibu tengah marah, dia tak berani pun nak ketuk pintu macam yg dia biasa buat.. So, he just standing there.. waiting.. last2 tak tahan, nangis.. huwaaaa..

Yes, though it happened many many days ago, i still regret it till now. Makan dalam.. dalam sangat-sangat.. May this post, be a reminder for me in the future.. amiin.


16 comments

No comments: